Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, czyli tzw. zakrzepica, to choroba, która w ciągu ostatnich dekad stała się problemem o zasięgu globalnym. 13 października został ustanowiony Światowym Dniem Zakrzepicy, aby upamiętnić nazwisko niemieckiego lekarza, Rudolfa Virchowa, który przyczynił się do jej rozpoznania, a także, aby zwiększyć świadomość choroby i dzięki temu efektywniej z nią walczyć. Jak powstają zakrzepy i co zrobić, żeby zapobiegać rozwojowi choroby? Sprawdź, czy jesteś w grupie ryzyka!

Rodzaje choroby zakrzepowo-zatorowej

Wyróżniamy cztery rodzaje zakrzepicy: zatok żylnych mózgu, żył głębokich, żył wątrobowych oraz żyły wrotnej. Choroba prowadzi do powstawania niebezpiecznej dla zdrowia, a nawet życia, skrzepliny blokującej krążenie krwi w organizmie. Choć zakrzep może powstać w dowolnym miejscu w układzie naczyń żylnych, problem najczęściej dotyczy kończyn dolnych oraz płuc.

Objawy zakrzepicy

Zakrzepica w początkowy stadium nie daje żadnych objawów lub są one mało symptomatyczne. Dlatego wiele osób zgłasza się do lekarza dopiero w stanie ciężkim, bardzo ciężkim lub bezpośrednio zagrażającym życiu! W przypadku zakrzepicy żył głębokich pacjent może odczuwać bóle kończyn i uczucie ciągnięcia w nogach. Powodem do niepokoju może być też zmiana koloru skóry i opuchlizna. W takim przypadku warto zgłosić się do lekarza, który oprócz badania fizykalnego może zlecić badanie ultrasonograficzne typu Doppler, flebografię kontrastową lub rezonans magnetyczny.

W przypadku zatorowości płucnej może pojawić się gorączka. Jeśli towarzyszy jej ucisk w klatce piersiowej i trudności z nabraniem powietrza, koniecznie wezwij karetkę pogotowia! Jeśli wcześniej zauważysz u siebie zadyszkę nawet po niewielkim wysiłku i częste drętwienie nóg, skontaktuj się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej i wykonaj profilaktyczne badania m.in. w kierunku zatorowości płucnej.

Kto jest najbardziej narażony na powstawanie zakrzepów?

  • Kobiety stosujące doustne leki antykoncepcyjne.
  • Osoby w podeszłym wieku.
  • Kobiety w ciąży i w trakcie połogu.
  • Osoby długotrwale unieruchomione, obłożnie chore i mające trudności z samodzielnym poruszaniem.
  • Osoby chorujące na cukrzycę.
  • Osoby spędzające wiele godzin w samolocie.
  • Osoby, u których w najbliższej rodzinie wykryto chorobę zakrzepowo-zatorową.
  • Osoby nadużywające alkoholu i nałogowi palacze.
  • Osoby wykonujące prace stojące lub siedzące (należy unikać siedzenia z nogą na nodze!).
  • Osoby zmagające się z nadwagą lub otyłością.
  • Osoby, u których wykryto chorobę nowotworową i rozpoczęto chemioterapię lub radioterapię.
  • Osoby zmagające się z innymi chorobami układu krążenia.

Jakie leki przeciwzakrzepowe stosuje się w leczeniu choroby zakrzepowo-zatorowej?

Niezdiagnozowana i nieleczona zakrzepica może prowadzić do poważnych powikłań, a w niektórych przypadkach nawet zgonu. Lekarz po przeprowadzeniu wywiadu i zapoznaniu się z wynikami badań może zlecić stosowanie farmakoterapii. Jakie leki przeciwzakrzepowe są dostępne bez recepty? Są to m.in. tabletki dojelitowe, które zawierają kwas acetylosalicylowy. Stosowane są m.in. przez pacjentów, u których występuje duże ryzyko wystąpienia zakrzepów, a także po zabiegach chirurgicznych czy u osób długotrwale unieruchomionych.

Możesz ocenić ten artykuł: