Angioplastyka to zabieg wykonywany w przypadku zaburzonego przepływu krwi. Spowodowane jest to najczęściej gromadzeniem blaszki miażdżycowej przy ściankach. Zabieg ma na celu poszerzenie zwężonych odcinków krwiobiegu i udrożnienie dróg naczyniom krwionośnym. Wykonywany jest przy użyciu znieczulenia miejscowego, oznacza to, że pacjent zachowuje pełną świadomość. Niedrożne naczynia oczyszcza się za pomocą cewnika, na którego końcu znajduje się mały balonik. Napompowanie go w zwężonym miejscu prowadzi do rozszerzenia światła naczyń. W wielu przypadkach, po zakończonym procesie udrażniania, w poszerzanych miejscach, wszczepiane są stenty (protezy naczyniowe). Ich zadaniem jest zapobieganie ewentualnym powtórnym zwężeniom. Stany chorobowe i zaburzenia zdrowotne, które kwalifikują do wykonania zabiegu angioplastyki to m.in. miażdżyca, udar mózgu, ostrych zespołów wieńcowych, a także wykonana na świeżym zawale znacznie zwiększa szanse na przeżycie.
Nie należy spożywać posiłków, ani żadnych płynów na 6 godzin przed zabiegiem. Ważne, aby w przypadku zażywania stałej dawki leków skonsultować to ze swoim lekarzem. Jeśli nie zaleci inaczej, to przyjąć dawkę i popić możliwie minimalną ilością wody. Lekarz wykonujący zabieg musi wiedzieć o takich rzeczach, jak przyjmowane leki na krzepliwość krwi i alergie. Lekarzem kwalifikującym do angioplastyki jest chirurg naczyniowy oraz kardiochirurg.
Po zakończonej angioplastyce, przez okres od około paru tygodni do nawet kilku miesięcy, powinno przyjmować się leki zapobiegające powstawaniu skrzepów krwi. Istotnym jest, aby nie przerywać leczenia pozabiegowego i doprowadzić je do końca, aby uniknąć potencjalnych powikłań. Przez około tydzień powinno się również unikać przemęczenia i nadmiernej aktywności fizycznej. Jest to bardzo ważne, dla jak najszybszego powrotu do całkowitej sprawności fizycznej.