Leki refundowane wszędzie kosztują tyle samo

Stałe ceny leków refundowanych i stałe marże – to główne zasady tzw. ustawy refundacyjnej, która weszła w życie 1 stycznia 2012 r..

Według resortu zdrowia gwarantuje to równy dostęp do medykamentów. Wcześniej niektóre apteki stosowały promocje umożliwiające zakup leków po preferencyjnych cenach. Takie promocje dotyczyły najczęściej aptek w większych miejscowościach, a klienci z mniejszych ośrodków byli takich zniżek pozbawieni.

Jak powstaje lista leków refundowanych

Ceny leków i warunki refundacji w imieniu Ministerstwa Zdrowia negocjują z firmami farmaceutycznymi członkowie Komisji Ekonomicznej. W jej skład wchodzi 17 osób (12 przedstawicieli resortu oraz pięciu reprezentantów Narodowego Funduszu Zdrowia). Członkowie komisji podpisują oświadczenia o braku konfliktu interesów, a deklaracje te są weryfikowane przez Centralne Biuro Antykorupcyjne.

Komisja Ekonomiczna kieruje się m.in. rekomendacjami Agencji Oceny Technologii Medycznych (AOTM), a także ceną danego produktu w ostatnim roku przez złożeniem wniosku o jego refundację.

Wniosek o wpisanie leku na listę refundacyjną składają sami producenci leków. Jeżeli firma farmaceutyczna nie odpowie na wezwanie resortu zdrowia do negocjacji cen leków lub nie osiągnie porozumienia z Komisją Ekonomiczną ws. ceny leku, musi liczyć się z tym, że dany lek nie zostanie wpisany na kolejną listę leków refundowanych.

Lista leków, do których dopłaca państwo, jest aktualizowana co dwa miesiące.

Od czego zależy cena leku dla pacjenta

Cena leku refundowanego, jaką pacjent faktycznie zapłaci w aptece, zależy nie tylko od ustalonej przez resort z producentem sztywnej urzędowej ceny leku, ale także od innych czynników m.in. od grupy odpłatności, do której należy dany lek, od wysokości limitu ceny, rodzaju choroby oraz dodatkowych uprawnień pacjenta.

Pacjentów obowiązują cztery kategorie odpłatności: produkty bezpłatne, ryczałtowe (obecnie ryczał wynosi 3,20 zł), z 30 proc. odpłatnością i 50 proc. odpłatnością.

Ponadto leki refundowane są zebrane w grupy, a w każdej jeden lek wyznacza tzw. limit cenowy. Jest to wyznaczona kwota, do wysokości której NFZ refunduje cenę leków z danej grupy. Jeżeli cena jakiegoś leku przekracza limit, to pacjent musi pokryć różnicę między ceną leku a jego limitem.

Niektóre leki mają zniżkę tylko w przypadku choroby przewlekłej, co musi być odnotowane przez lekarza na recepcie. Są też grupy pacjentów o szczególnych uprawnieniach, np. inwalidzi wojenni i osoby represjonowane, które otrzymują leki bezpłatnie.

Do urzędowej ceny leku naliczana jest też sztywna marża dla aptek i hurtowni farmaceutycznych.