Zasady stwierdzania zgonu

Podstawowe regulacje dotyczące stwierdzania zgonu i jego przyczyny oraz wystawiania karty zgonu zawierają ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych (z 1959 r.) oraz rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny (z 1961 r.).

Kto powinien stwierdzić zgon

Zgon i jego przyczyna powinny być stwierdzone przez lekarza leczącego osobę zmarłą w ostatniej chorobie. Oznacza to, że wystawienie karty zgonu jest obowiązkiem lekarza, który jako ostatni w okresie 30 dni przed dniem zgonu udzielał zmarłemu świadczeń lekarskich.

Jeśli zachodzi podejrzenie, że śmierć nastąpiła w wyniku przestępstwa, kartę zgonu powinien wystawić lekarz, który na zlecenie sądu lub prokuratora, dokonał oględzin lub przeprowadził sekcję zwłok.

W przypadku, gdy żaden lekarz nie udzielał zmarłemu świadczeń zdrowotnych w okresie 30 dni przed dniem zgonu bądź taki lekarz mieszka dalej niż 4 km od miejsca, w którym znajdują się zwłoki, albo z innych uzasadnionych przyczyn nie może dokonać oględzin zwłok w ciągu 12 godzin od chwili wezwania, kartę zgonu wystawia lekarz, który stwierdził zgon, będąc wezwanym do wypadku lub nagłego zachorowania. Może to być np. lekarz pogotowia ratunkowego, ale tylko w sytuacji, gdy pacjent zmarł w jego obecności.

Jeśli chory zmarł w karetce, w której nie ma lekarza, należy dowieźć go do placówki, do której zmierzał zespół ratownictwa medycznego.

Kartę zgonu może też wystawić lekarz zatrudniony w przychodni lub ośrodku zdrowia sprawujący opiekę nad rejonem, w którym znajdują się zwłoki.

W praktyce, gdy zachodzą wątpliwości, jaki lekarz ma wystawić kartę zgonu, najczęściej robi to lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.

Karta zgonu

Wzór karty zgonu oraz sposób jej wypełnienia określa w rozporządzeniu minister zdrowia.

W karcie powinna zostać wpisana przyczyna zgonu. Jeżeli lekarz nie może ustalić przyczyny oraz gdy nie ma podstaw do podejrzewania zabójstwa lub samobójstwa, w karcie zgonu wpisywana jest adnotacja: "przyczyna zgonu nieustalona".

Jeśli lekarz lub inne osoby powołane do dokonywania oględzin zwłok, mają pewność lub uzasadnione podejrzenie, że przyczyną zgonu była choroba zakaźna podlegająca obowiązkowemu zgłoszeniu, powinni zawiadomić o tym natychmiast właściwego inspektora sanitarnego.

Karty zgonu są wydawane w dwóch egzemplarzach. Jeden - zawierający adnotację urzędu stanu cywilnego o zarejestrowaniu zgonu, przedstawia się administracji cmentarza w celu pochowania zwłok, drugi - służy do celów statystycznych.

Koszty wystawienia karty zgonu nie mogą obciążać rodziny zmarłego.