Opanowany, skoncentrowany, odporny na stres i potrafiący rozmawiać z ludźmi w każdej sytuacji – to podstawowe cechy każdego ratownika medycznego.

Ratownicy medyczni to ludzie, którzy często jako pierwsi docierają do ofiar wypadków drogowych, porażonych prądem, rodzących kobiet i wszystkich, którzy potrzebując pomocy, wykręcili numer pogotowia ratunkowego (tj. 999 lub 112).

Predyspozycje i powołanie

W tzw. zespołach podstawowych karetek nie ma już lekarza, a jedynie dwóch ratowników. Dlatego osoby wykonujące ten zawód oprócz wiedzy muszą mieć odpowiednie predyspozycje - najważniejsze to opanowanie, koncentracja na prawidłowym wykonywaniu czynności, umiejętność rozmawiania z chorym (i często jego bliskimi) oraz mocna psychika.

Ważna jest też odpowiednia kondycja fizyczna, bo często podczas wykonywania działań ratunkowych pacjenta trzeba podnieść, przenieść, rozerwać mu ubranie, by dotrzeć do rany albo wkłuć się w żyłę.

Pracownicy zespołów ratunkowych i szpitalnych oddziałów ratunkowych przyznają, że do bycia ratownikiem medycznym potrzebne jest prawdziwe powołanie.

Kto może zostać ratownikiem

Formalne zasady tego, kto może pracować jako ratownik medyczny, określa Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym z 2006 roku.

Rzecznik prasowa Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Olsztynie Maja Bezuch zwraca uwagę, że zgodnie z art. 10 tej ustawy zawód ratownika medycznego może wykonywać osoba, która ukończyła studia wyższe o specjalności ratownictwo medyczne lub publiczną albo niepubliczną szkołę policealną o uprawnieniach szkoły publicznej i posiada dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego "ratownik medyczny".

W ostatnim czasie resort zdrowia przygotował nowelizację ustawy o ratownictwie medycznym, która zakłada m.in., że zawód ratownika medycznego będą mogły wykonywać jedynie te osoby, które ukończą studia wyższe (licencjat) na kierunku ratownictwo medyczne.

– Tym samym przestaną istnieć kierunki kształcące ratowników medycznych w szkołach policealnych – wyjaśnia Bezuch.

Rzeczniczka dodaje, że ustawodawca pozwala też na wykonywanie zawodu ratownika medycznego osobom, które kwalifikacje do wykonywania zawodu nabyły w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – dodaje Bezuch. Także ratownicy medyczni z innych krajów mogą pracować w swoim zawodzie z Polsce, o ile nasz kraj uznaje ich dyplom.

Konieczne dokształcanie

Jak zwraca uwagę Bezuch, po podjęciu pracy każdy z ratowników jest zobowiązany do zdobywania tzw. punktów edukacyjnych.

– Oznacza to, że ratownicy medyczni muszą uczestniczyć w kursach i szkoleniach – mówi rzeczniczka olsztyńskiego pogotowia. Za każdy z kursów ratownicy dostają punkty. To, czy zdobyli ich odpowiednią liczbę, sprawdzane jest w pięcioletnich okresach rozliczeniowych.

Możesz ocenić ten artykuł: