W 2013 roku ze świadczeń opieki zdrowotnej w ramach powszechnego systemu opieki zdrowotnej skorzystało w Polsce 403 tys. osób z innych państw Unii Europejskiej oraz EFTA (Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu).

Znajdź placówki:
Lekarz rodzinny (POZ) na NFZ

Z bezpłatnego leczenia w ramach powszechnego systemu opieki zdrowotnej mogą korzystać w Polsce cudzoziemcy legalnie zatrudnieni w naszym kraju, a także członkowie ich rodzin (dzieci, małżonkowie, rodzice), jeżeli pozostają z ubezpieczonym w wspólnym gospodarstwie domowym.

Dokumenty uprawniające do opieki w ramach NFZ

Jak informuje NFZ, ze świadczeń w ramach powszechnego systemu opieki zdrowotnej w Polsce mogą korzystać także osoby uprawnione z krajów UE/ EFTA, czyli te osoby, które podlegają pod powszechne ubezpieczenie zdrowotne we własnym kraju.

Korzystają oni z opieki zdrowotnej w ramach NFZ na podstawie dokumentów takich jak: EKUZ (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego), Certyfikat Tymczasowo Zastępujący EKUZ, E112, E123, S2, S3, DA1 lub poświadczeń wydanych przez oddział wojewódzki NFZ w ślad za dokumentem uprawniającym E106, E109, E120, E121, E123, S1, DA1.

Rodzaj dokumentów, jakim legitymuje się osoba, zależy od charakteru pobytu na terytorium Polski oraz celu w jakim osoba przyjechała do naszego kraju.

Rozliczanie świadczeń

Rozliczanie świadczeń zdrowotnych udzielonych uprawnionym osobom z innych państw odbywa się pomiędzy Narodowym Funduszem Zdrowia (Polską Instytucją Łącznikową) a Instytucjami Łącznikowymi innych państw UE/ EFTA na formularzu E125.

W pierwszej kolejności placówka medyczna w Polsce rozlicza koszty świadczeń z oddziałem wojewódzkim NFZ. Następnie w cyklach półrocznych oddział wystawia specjalne formularze, które przekazuje do Centrali Funduszu. Z kolei Centrala NFZ na tej podstawie wystawia noty obciążeniowe dla odpowiednich instytucji łącznikowych z innych państw UE/ EFTA.

Rozliczenia z innymi państwami UE/ EFTA odbywają się w oparciu o przepisy rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE). Regulują one m.in. terminy zgłaszania należności oraz terminy dokonywania zwrotu kosztów.

Osoby pochodzące z krajów, z którymi Polska nie podpisała stosownych umów międzynarodowych i zarazem nieposiadające prywatnej polisy ubezpieczeniowej ponoszą pełną odpłatność za otrzymane świadczenie zdrowotne w przychodniach czy szpitalach realizujących świadczenia w ramach NFZ. Placówka medyczna wystawia rachunek bezpośrednio tym osobom.

Uchodźcy nie zapłacą za opiekę medyczną

Na bezpłatną opiekę medyczną mogą w Polsce liczyć także osoby znajdujące się w trakcie procedury uchodźczej. Koszty udzielonych im świadczeń pokrywane są z budżetu Urzędu ds. Cudzoziemców. Jak wyjaśnia rzeczniczka urzędu Ewa Piechota, punkty medyczne, w których pomocy z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej udzielają lekarze oraz pielęgniarki, działają w każdym z ośrodków dla uchodźców.

W uzasadnionych przypadkach chorzy mogą być skierowani do szpitala lub na badania i konsultacje specjalistyczne. Usługi specjalistyczne wykonywane są w Centralnym Szpitalu Klinicznym MSW lub w innych zakładach opieki zdrowotnej, z którymi szpital ten zawarł umowę. Szpital MSW koordynuje tą opiekę na podstawie umowy zawartej z Urzędem. Dla osób w procedurze uchodźczej nie przewidziano jedynie bezpłatnego korzystania z leczenia uzdrowiskowego.

Jak poinformowała Piechota, obecnie w procedurze uchodźczej jest w Polsce ok. 3 tys. osób.

Możesz ocenić ten artykuł: