Do ośrodków leczenia uzależnień trafiają głównie osoby z problemem alkoholowym lub narkotykowym, ale coraz więcej jest placówek dla osób borykających się z uzależnieniami niezwiązanymi z zażywaniem substancji psychoaktywnych. Leczenie jest dobrowolne, z wyjątkiem sytuacji, kiedy zobowiąże do tego sąd.

Znajdź placówki:
Poradnia zdrowia psychicznego na NFZ
Poradnia psychologiczna na NFZ

Leczenie uzależnień odbywa w zakładach stacjonarnych lub na tzw. oddziałach dziennych. Kolejnym etapem jest zwykle leczenie ambulatoryjne.

Terapię prowadzą placówki posiadające status publicznych lub niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej. Ośrodki niepubliczne są najczęściej prowadzone przez osoby prywatne oraz organizacje pozarządowe.

Wybierając ośrodek, warto przyjrzeć się jego ofercie, zapoznać się z programem terapeutycznym, sprawdzić jak długo działa, jakie doświadczenie ma kadra. Systemy certyfikacji terapeutów prowadzą Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Krajowe Biuro Do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii.

Leczenie uzależnienia od alkoholu

PARPA podkreśla, że zasadniczą metodą leczenia jest psychoterapia. Postępowanie medyczne ma ją jedynie wspomagać.

Według PARPA czas niezbędny do przeprowadzenia skutecznej terapii to 18-24 miesiące. Pierwszy, podstawowy etap terapii w zakładach stacjonarnych i oddziałach dziennych, trwa od sześciu do ośmiu tygodni, natomiast w placówkach ambulatoryjnych od czterech do sześciu miesięcy.

Leczenie uzależnienia od narkotyków

Leczenie osób uzależnionych od narkotyków, podobnie jak w przypadku alkoholików, prowadzone jest w oparciu o system placówek ambulatoryjnych i stacjonarnych. W Polsce dominuje leczenie stacjonarne.

Odrębne miejsce, najczęściej powiązane z opieką ambulatoryjną, zajmują programy leczenia substytucyjnego. Główne metody pomocy osobom uzależnionym to metody psychospołeczne oraz leczenie farmakologiczne.

Leczenie farmakologiczne prowadzone jest głównie w ramach programów terapii zastępczej (leczenie substytucyjne) i detoksykacji (oczyszczanie organizmu).

Terapia zastępcza polega na podawaniu substancji o właściwościach podobnych do narkotyku, który spowodował uzależnienie. Podstawowymi lekami stosowanymi w substytucji są metadon i buprenorfina. Ich zażywanie zapobiega występowaniu objawów zespołu abstynencyjnego, redukuje głód psychiczny opiatów oraz skutki zdrowotne i społeczne związane z uzależnieniem.

To sposób na powrót do normalnego życia dla osób, którym nie udało się wyjść z uzależnienia metodą abstynencji. W Polsce programów substytucyjnych jest wciąż za mało, w niektórych województwach nie funkcjonują w ogóle.

Jak działają ośrodki

Najlepiej znaną organizacją prowadzącą w Polsce ośrodki leczenia odwykowego jest stowarzyszenie Monar. Każda z ponad 30 placówek ma własny program, opierający się na ogólnie przyjętej w Monarze metodzie społeczności terapeutycznej - pacjenci mieszkają razem, wspólnie dbają o dobro i funkcjonowanie ośrodka.

Programy dostosowane są do wieku; są ośrodki dla dzieci i młodzieży do lat 19, dla młodzieży starszej w wieku 19-25 lat i dla osób dorosłych. Terapia trwa od pół roku do dwóch lat.

Przy części ośrodków działają hostele, które pomagają wrócić do normalnego życia po skończeniu terapii.

W terapii uzależnienia bardzo istotna jest nauka spędzania wolnego czasu w sposób trzeźwy. W niektórych ośrodkach Monaru prowadzona jest hipoterapia, działają drużyny rycerskie, kluby piłkarskie itp.

Możesz ocenić ten artykuł: