Jak dobrać pierwsze buty?

– W początkowym okresie kształtowania i rozwoju stopy niezwykle ważne jest, by dzieci chodziły w odpowiednio dobranych butach. Po drugim roku życia dziecko ma w miarę sprawną stopę i wówczas dobór obuwia nie jest aż tak ważny - mówi ortopeda traumatolog ze Szpitala Centrum ENEL-MED dr Rafał Mikusek.

Cechy dobrze dobranego obuwia

Ortopeda radzi, by dzieciom do drugiego roku życia kupować buty ze sztywnym zapiętkiem. Muszą one dobrze stabilizować piętę - w takim bucie dziecku będzie łatwiej chodzić, zminimalizuje on też liczbę upadków.

Buty nie mogą być ani za duże, ani za małe. – Mierzymy but, gdy dziecko stoi. Dosuwamy palce stóp dziecka do czubka buta, wówczas w okolice pięty powinniśmy móc włożyć jeden palec. Tak dobrany but ma właściwy rozmiar – mówi lekarz.

Buty nie powinny być za wąskie ani za szerokie. Zbyt wąskie ściskają palce, uniemożliwiają pracę mięśni, powodują rozciąganie więzadeł utrzymujących łuk sklepienia poprzecznego stóp. W zbyt szerokich stopa będzie się przesuwała i ulegała deformacjom.

Buty nie powinny być zbyt niskie. Wyższe stabilizują stopę, będą też pomagały dziecku pokonywać wszelkie nierówności terenu.

Podeszwa powinna być elastyczna, zginająca się mniej więcej w jednej trzeciej długości, licząc od przodu buta.

Obuwie powinno być zrobione ze skóry. Żadnych syntetycznych materiałów – podkreśla lekarz i dodaje: buty trzeba wymieniać dwa razy w roku – te kupione na wiosnę, jesienią będą już za małe.

Najczęściej popełniane błędy

Jeden z częściej popełnianych błędów to zbyt duże obuwie - w takich butach chodzi się niewygodnie, dziecko będzie się w nich przewracało.

Kolejny to zbyt wczesne zakładanie dzieciom butów ortopedycznych lub z wkładką leczniczą.

– Do piątego, siódmego roku życia dziecko może mieć stopę płasko-koślawą, koślawe mogą być kolana. Do tego czasu nie jest wymagane obuwie korekcyjne, czy wkładki korygujące stopę. Płaskie ukształtowanie stopy w tym wieku jest naturalne, ma je ok. 60 proc. dzieci - wyjaśnia lekarz.

Jak dodaje, takie buty niczemu nie służą, mogą wręcz zaszkodzić. Najważniejsze, by dzieci jak najwięcej chodziły boso, wówczas ćwiczą stopę, która naturalnie się kształtuje.

Pamiętajmy też, że zastosowane w tym wieku wkładki korekcyjne nie leczą. – Badania pokazują, że wkładki nie korygują płaskostopia, bo jeżeli naturalne jest, że stopa dzieci w wieku pięciu, siedmiu lat jest płaska, to wyjmując wkładkę z buta, stopa znów opadnie. Ona w pewnym wieku ma być płaska i wkładka tego nie zmieni. Stosowanie wkładek ma sens tylko wówczas, gdy stopy bolą - zaznacza.

Nie należy też zakładać dziecku butów po innym dziecku. Wraz z butami możemy "przekazać" deformację stóp, złe nawyki chodzenia, no i grzybicę.

Najlepiej, by po domu dzieci chodziły boso, w skarpetkach z antypoślizgową podeszwą lub podszytych miękką skórą.

– Jeśli po domu będziemy zakładali dzieciom masywne buty z zapiętkami, to ich stopy nigdy nie wykształcą się prawidłowo - mówi ortopeda.

Jak najczęściej na bosaka

Podkreśla: dzieci powinny jak najmniej używać butów i jak najczęściej chodzić boso. Wówczas ćwiczą mięśnie modelujące sklepienie stopy.

– Współcześnie dziecko nie przebywa na dworze tyle czasu, co kiedyś. Uniemożliwia to nasz tryb życia oraz klimat – w zasadzie mamy tylko trzy miesiące w roku, kiedy na zewnątrz możemy być niemal cały dzień. Na dworze dziecko jest więc w zasadzie dwie, trzy godziny dziennie. Większość czasu spędza w domu, przedszkolu i tam głównie stopę trenuje. Pozwólmy więc, by dziecko biegało po domu na boska.

Do przedszkola też możemy kupić miękkie skórzane ciapy, w których dziecko będzie się czuło, jak bez butów i stopa będzie w nich naturalnie pracowała – podpowiada dr Mikusek.