Wybierając lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, wybieramy też pielęgniarkę i położną środowiskową. Wielu z nas nie wie jednak, kiedy i w jakich sytuacjach można korzystać z ich pomocy.

Znajdź placówki:
Lekarz rodzinny (POZ) na NFZ

Robi zastrzyki, zmienia opatrunki, pokazuje, jak zajmować się noworodkiem – pielęgniarka lub położna środowiskowa w razie potrzeby przyjdzie do domu pacjenta.

Przy wyborze pielęgniarki i położnej środowiskowej obowiązują takie same zasady jak w przypadku lekarza POZ - pacjentka wypełnia deklarację wyboru; podobnie jest w przypadku rezygnacji z objęcia opieką.

Kiedy potrzebna opieka pielęgniarki i położnej

Pielęgniarka środowiskowa pomaga w terapii prowadzonej przez lekarza. Aplikuje zastrzyki, zmienia opatrunki, pomaga w podstawowych ćwiczeniach rehabilitacyjnych, wykonuje podstawowe zabiegi pielęgnacyjno-lecznicze (np. w stomiach, przetokach i trudno gojących się ranach). Ocenia także na bieżąco stan chorego.

Z kolei położna środowiskowa opiekuje się kobietą od 26 tygodnia ciąży, prowadząc edukację przygotowującą do porodu. Zajmuje się też pacjentką po porodzie, obejmuje opieką noworodki i niemowlęta do ukończenia 2 miesiąca życia. Położna odwiedza młode matki po tym, jak wrócą z dzieckiem ze szpitala. Pokazuje, jak prawidłowo pielęgnować noworodka, sprawdza, czy dziecko ma odpowiednie warunki.

Obowiązki pielęgniarki

Pielęgniarka środowiskowa musi mieć ukończony kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego, w zakresie pielęgnacji przewlekle chorych i niepełnosprawnych, opieki długoterminowej oraz pielęgniarstwa zachowawczego.

Jedna pielęgniarka nie może obejmować pielęgniarską opieką równocześnie więcej niż ośmiu podopiecznych. Liczba pacjentów zależna jest od ich stanu.

Gdy pielęgniarka środowiskowa stwierdzi u chorego zmiany świadczące o zaostrzeniu choroby lub wystąpieniu powikłań, musi niezwłocznie skonsultować się z lekarzem poz, który opiekuje się chorym, a w razie konieczności - wezwać pogotowie.

Jak skorzystać z pomocy pielęgniarki

Z pomocy pielęgniarki lub położnej można skorzystać po umówieniu się. Można to zrobić od poniedziałku do piątku, w godz. 8-18. Poza tymi godzinami oraz w soboty, niedziele, święta, pomoc świadczona jest w zakresie zapewniającym kontynuację niezbędnych zabiegów; musi być uzasadniona stanem zdrowia pacjentów.

Do pielęgniarskiej opieki środowiskowej pacjent może zgłosić się osobiście lub być zgłoszony np. przez lekarza, pielęgniarkę, rodzinę, opiekunów lub instytucję.

Pielęgniarka powinna udać się do pacjenta w ciągu 72 godzin od otrzymania zgłoszenia.

Pielęgniarka środowiskowa czy opieka długoterminowa?

Jeśli jednak pacjent jest obłożnie chory, a nie wymaga pobytu w szpitalu lecz potrzebuje systematycznej opieki pielęgniarskiej, może zostać zakwalifikowany do pielęgniarskiej opieki długoterminowej.

Ta forma pomocy chorym, którzy przez ponad 2 tygodnie wymagają takich świadczeń jak kroplówka, zabiegi pielęgnacyjno-lecznicze w stomii, przetoce, odleżynach, owrzodzeniach podudzii trudno gojących się ranach, karmienie przez zgłębnik i przez przetokę, płukanie pęcherza moczowego, pielęgnacja związana z rurką tracheotomijną, zakładanie i usuwanie cewnika.

W uzyskaniu takiej opieki pomoże opiekująca się chorym pielęgniarka środowiskowa, potrzebne będzie również skierowanie wystawione przez lekarza.

Możesz ocenić ten artykuł: