Na bezsenność uskarża się ok. 30 proc. Polaków w różnym wieku, również nastolatków. Nieleczona ma bardzo negatywny wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne – zwiększa m.in. ryzyko chorób układu krążenia i cukrzycy.
Zgodnie z definicją, jaką podaje Ośrodek Medycyny Snu Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, bezsenność to problemy z zaśnięciem lub utrzymaniem snu, podczas więcej niż trzech nocy w tygodniu, które utrzymują się ponad miesiąc i powodują pogorszenie funkcjonowania w ciągu dnia. Dotyczą one od 9 do 15 proc. mieszkańców krajów rozwiniętych. Dodatkowe 15-20 proc. ludzi ma przemijające problemy z bezsennością.
Przyczyny bezsenności
Z różnych badań prowadzonych w ostatnich kilkunastu latach w Polsce wynika, że na bezsenność uskarża się ok. 30 proc. ludzi w różnym wieku.
W 10-20 procentach bezsenność jest spowodowana tzw. pierwotnymi zaburzeniami snu. Najczęściej mają one związek z silnie stresującymi wydarzeniami życiowymi, jak utrata bliskiej osoby, rozwód, utrata pracy. Takie przeżycia powodują najpierw przejściowe zaburzenia snu, które z powodu nieprawidłowych mechanizmów radzenia sobie z bezsennością, mogą się utrwalić.
Do narastania problemu bezsenności we współczesnych społeczeństwach może prowadzić również nieregularny tryb życia.
Kobiety cierpią częściej
Kobiety są narażone na bezsenność bardziej niż mężczyźni. Badania przeprowadzone przez TNS OBOP (obecnie TNS Polska) w 2005 r. wykazały, że na kłopoty ze snem skarży się 43 proc. kobiet i 29 proc. mężczyzn. 20 proc. pań przyznało, że cierpią na bezsenność codziennie lub prawie codziennie, a 43 proc. - że kilka razy w miesiącu.
Częstsze występowanie bezsenności wśród płci pięknej ma związek m.in. z tym, że kobiety częściej cierpią również na depresję, która jest jednym z ważniejszych czynników ryzyka zaburzeń snu. Istotną rolę mogą tu też odgrywać wahania w poziomie hormonów płciowych w różnych okresach życia kobiety i w cyklu miesięcznym.
Wśród głównych przyczyn bezsenności naukowcy z Ośrodka Medycyny Snu wymieniają: zaburzenia psychiczne, szczególnie zaburzenia nastroju oraz lękowe, uzależnienia, zwłaszcza od alkoholu oraz leków uspokajających i nasennych, a także choroby somatyczne – przede wszystkim te, którym towarzyszy ból, zaburzenia metaboliczne i hormonalne, jak nadczynność tarczycy.
Gdzie szukać pomocy
Bezsenności nie można lekceważyć. Nie tylko dlatego, że powoduje zmęczenie będące przyczyną wypadków na drodze lub w pracy. Liczne badania potwierdzają, że stopniowo rujnuje ona nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Jest m.in. czynnikiem rozwój depresji, problemów z układem krążenia, w tym zawałów serca, zaburzeń metabolizmu, takich jak cukrzyca typu 2.
Eksperci z Ośrodka Medycyny Snu zalecają, by osoby, które obserwują u siebie problemy z bezsennością, zgłaszały się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Jego zadaniem jest sprawdzenie, czy podłożem zaburzeń nie jest jakaś choroba somatyczna. W dalszej kolejności pacjent powinien zostać skierowany do psychiatry, a gdy wykluczone zostaną zaburzenia natury psychicznej można skierować go do ośrodka medycyny snu.
W terapii bezsenności przewlekłej preferowaną metodą leczenia jest nauka podstawowych zasad higieny snu oraz terapia poznawczo-behawioralna. Leki na bezsenność stosuje się przez krótki czas – do czterech tygodni, ze względu na ryzyko uzależnień i skutków niepożądanych. Dużym błędem jest próba radzenia sobie z przewlekłą bezsennością przy pomocy alkoholu, bo może to tylko nasilać problem.
Komentarze (0)