Badania diagnostyczne wykrywające schorzenia i wady serca można podzielić na: laboratoryjne, nieinwazyjne oraz inwazyjne. Podstawową, a zarazem jedną z najstarszych metod, jest osłuchanie serca i pomiar ciśnienia tętniczego krwi.

Zdaniem krajowego konsultanta w dziedzinie kardiologii prof. Grzegorza Opolskiego badania te lekarz podstawowej opieki zdrowotnej powinien wykonać każdemu pacjentowi, który zgłasza się na wizytę.

Badania laboratoryjne

Do ważniejszych badań laboratoryjnych w kardiologii należy profil lipidów. Badanie pokazuje m.in. poziom cholesterolu, stężenie trójglicerydów czy glukozy, co ma znaczenie w ocenie ryzyka chorób wieńcowych.

Niewydolność serca wykazać lub wykluczyć można, badając z kolei tzw. peptyd natriuretyczny typu B.

Niedokrwienie mięśnia sercowego diagnozuje się, oznaczając we krwi poziom enzymów sercowych, zwanych też markerami. Należą do nich m.in. troponiny sercowe, kinaza kreatynowa, czy mioglobina.

Nieinwazyjne metody badania serca

Jedną z najpopularniejszych nieinwazyjnych metod jest elektrokardiografia, popularnie zwana EKG. Pozwala ona m.in. wykazać zaburzenia rytmu serca, przerost mięśnia sercowego, czy obszary jego niedokrwienia.

EKG polega na rejestracji czynności elektrycznej serca. W podstawowej wersji badania leżącemu na wznak pacjentowi przypina się elektrody do rąk, nóg i klatki piersiowej, a wynik drukowany jest przez aparat do EKG na papierze. Badanie trwa zwykle kilka minut.

Wielogodzinną (dobę lub dłużej) rejestrację EKG zapewnia natomiast metoda Holtera. Pacjent cały czas ma przy sobie urządzenie rejestrujące czynność serca w warunkach normalnej aktywności. Badanie stosuje się m.in. w diagnostyce migotania przedsionków.

EKG wykorzystywane jest też przy teście wysiłkowym, który pozwala na ocenę wydolności fizycznej organizmu. Badanie wykonuje się na ruchomej bieżni lub rowerze; w ruchu pacjent poddawany jest zarówno pomiarowi EKG, jak i ciśnienia.

Echo to obrazowa metoda badania serca i naczyń krwionośnych za pomocą ultradźwięków. Badanie pokazuje m.in. ruch mięśnia sercowego i zastawek, a także przepływ krwi w obrębie przedsionków i komór serca, dużych naczyń krwionośnych oraz naczyń wieńcowych. Echo może być jedno, dwuwymiarowe lub tzw. dopplerowskie.

Rentgen klatki piersiowej w ocenie stanu serca pozwala m.in. wykryć ewentualne zwapnienia aorty oraz patologiczne zmiany wielkości struktur serca.

Dokładniejszym badaniem wykorzystującym promienie rentgena jest tomografia komputerowa, która – jak podaje warszawski Instytut Kardiologii im. Kard. Wyszyńskiego - u niektórych pacjentów może zastąpić inwazyjną koronografię.

Badania inwazyjne

Koronarografia to badanie tętnic wieńcowych po podaniu do nich kontrastu, który umożliwia uwidocznienie ich za pomocą promieni rentgena. Jest to badanie stosowane przy podejrzeniu choroby niedokrwiennej oraz zawału mięśnia sercowego.

Do badań inwazyjnych należy też m.in. cewnikowanie serca, które polega na nakłuciu tętnicy udowej bądź podobojczykowej i wprowadzeniu cewnika, który dociera do serca. Badanie pozwala zmierzyć ciśnienie w poszczególnych jamach serca oraz sprawdzić wysycenie krwi tlenem.

Echo wewnątrznaczyniowe – to także jedna z metod inwazyjnych. Po wprowadzeniu do tętnicy wieńcowej miniaturowej sondy, lekarz może ocenić jakie są w tętnicy warunki do przepływu krwi.

Możesz ocenić ten artykuł: