Cukrzyca ciążowa stanowi zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia mamy i dziecka. Występuje u ok. 10 proc. kobiet w ciąży. Odsetek ten jednak wciąż wzrasta w związku z rozpowszechnieniem otyłości i odkładaniem macierzyństwa na później. Wcześnie diagnozując i dobrze lecząc to zaburzenie, można zapobiec jego groźnym skutkom.
Terminem cukrzyca ciążowa określa się zaburzenia metabolizmu węglowodanów, które po raz pierwszy zostały rozpoznane w okresie ciąży. Choć po urodzeniu dziecka zwykle ustępują, to zwiększają ryzyko, że kobieta zachoruje w przyszłości na cukrzycę, zwłaszcza typu 2.
Które kobiety najbardziej zagrożone?
Na cukrzycę ciążową narażone są ciężarne po 35. roku życia, które urodziły dziecko ważące powyżej 4 kg, dziecko z wadą rozwojową,
Mogą na nią zapaść kobiety, u których w przeszłości stwierdzono zgon wewnątrzmaciczny płodu, cierpią na zespół policystycznych jajników, mają nadciśnienie tętnicze, są otyłe lub mają nadwagę, są rodzinnie obciążone ryzykiem cukrzycy typu 2, rodziły wiele dzieci, rozpoznano u nich cukrzycę ciążową w którejś z poprzednich ciąż.
Do rozwoju cukrzycy ciążowej może przyczynić się nadmierne przybranie na wadze w okresie ciąży.
Groźna dla matki i dziecka
Cukrzyca ciążowa może być przyczyną powikłań groźnych zarówno dla dziecka, jak i dla jego mamy. Wiąże się m.in. z większą liczbą urazów okołoporodowych dzieci oraz ich częstszą umieralnością, zwiększa ryzyko epizodów niedocukrzenia (tzw. hipoglikemii) u noworodków i wad wrodzonych.
Z kolei ciężarne, u których wystąpią zaburzenia metabolizmu glukozy, są bardziej narażone na wielowodzie (nadmierna ilość płynu owodniowego), stan przedrzucawkowy (objawia się m.in. wysokim ciśnieniem tętniczym, obrzękami, zaburzeniami widzenia, zawrotami i bólami głowy) oraz rzucawkę (groźny dla życia napad drgawek, utrata przytomności, śpiączka).
Ważne jest jednak to, że dzięki wczesnej diagnozie i odpowiedniej kontroli poziomu glukozy we krwi można znacznie zmniejszyć ryzyko tych powikłań. Dlatego Polskie Towarzystwo Diabetologiczne (PTD) wydało zalecenia na temat czynników ryzyka cukrzycy ciążowej.
Ważne wczesne wykrycie
Zgodnie z zaleceniami PTD już podczas pierwszej wizyty u ginekologa (w I trymestrze ciąży) kobieta, która nie jest szczególnie zagrożona cukrzycą ciążową powinna mieć zlecone oznaczenie poziomu glukozy we krwi na czczo. Gdy stężenie glukozy nie przekracza 100 mg/dl, jest uznawane za prawidłowe.
Jeśli poziom glukozy wynosi 100 mg/dl lub więcej, konieczna jest dalsza diagnostyka – w zależności od wyniku lekarz może zlecić powtórne zmierzenie poziomu glukozy na czczo lub test doustnej tolerancji glukozy w ilości 75 gram na czczo.
W przypadku wyniku prawidłowego test należy powtórzyć między 24. a 28 tygodniem ciąży. Gdy wynik jest nieprawidłowy pacjentka musi trafić pod opiekę odpowiedniego ośrodka – poradni diabetologicznej.
Leczenie cukrzycy ciążowej
U części pacjentek ze zdiagnozowaną cukrzycą ciążową wystarczy zmiana i ścisłe przestrzeganie diety oraz odpowiedni zestaw ćwiczeń, by utrzymywać prawidłowe stężenie glukozy. Tak się dzieje przy typie cukrzycy ciążowej określanym jako G1.
W typie określanym jako G2 konieczne jest wdrożenie dodatkowej insulinoterapii. Nie zalecane jest natomiast stosowanie doustnych leków przeciwcukrzycowych.
Więcej informacji na temat cukrzycy ciążowej można znaleźć na stronie www.cukrzyca.info.pl.
Komentarze (0)