Przebarwienie, zgrubienie i rozwarstwienie płytki paznokcia to najczęstsze objawy grzybicy paznokci. Cierpi na nią prawie co czwarta osoba w Polsce. Leczenie nie jest proste; najlepiej zgłosić się do lekarza.

Znajdź placówki:
Poradnia psychologiczna na NFZ
Poradnia diabetologiczna na NFZ
Poradnia dermatologiczna na NFZ

Grzybica paznokci jest skutkiem zakażenie jednego lub więcej paznokci stóp lub rąk przez dermatofity - grzyby, które mają zdolność do rozkładania keratyny, z której zbudowana jest płytka paznokcia. Grzybicę mogą wywoływać też drożdżaki i pleśniowce.

Grzybica – choroba zakaźna

Grzybica najczęściej pojawia się na paluchu stopy, ale może objąć pozostałe paznokcie. Rozwój choroby zaczyna się od wolnego brzegu i bocznych części płytki paznokcia. Paznokieć przebarwia się - przybiera barwę brunatną, zielonkawą, białawą lub żółtą. Zmiana czasami ma postać plam, cienkich pasm, ale grzyb może zająć całą powierzchnię paznokcia, który z czasem staje się zgrubiały, kruchy i zniekształcony. Może też dojść do oderwania płytki paznokcia od łożyska.

Grzybica paznokci jest chorobą zakaźną. Aby jej uniknąć, należy dbać o higienę osobistą i nie używać rzeczy osobistych innych osób, np. ręczników, gąbek, nożyczek i pilniczków.

Grzybica lubi wilgoć i ciepło

Do zakażenia dochodzi w wilgotnym i ciepłym środowisku, np. na basenie, siłowni, solarium. W miejscach takich należy chronić skórę przed bezpośrednim kontaktem z grzybami chorobotwórczymi, nosząc odpowiednie obuwie ochronne, np. klapki.

Grzybami chorobotwórczymi łatwo zarazić się pod wspólnymi prysznicami w akademikach, zwłaszcza gdy mają drewniane podesty, w gabinetach kosmetycznych, podczas zabiegów pedicure i manicure, w szpitalach i sanatoriach.

Osoby korzystające z basenów i publicznych urządzeń kąpielowych powinny dobrze osuszać stopy po kąpieli, a nawet stosować pudry przeciwgrzybicze.

Rozwojowi choroby sprzyja m.in. noszenie kaloszy lub innego nieprzewiewnego obuwia oraz syntetycznych skarpet, a także zaburzenia ukrwienia skóry stóp.

To trzeba leczyć!

Choroba częściej atakuje osoby powyżej 50. roku życia. Najbardziej narażone są na nie osoby chore na cukrzycę oraz osoby o osłabionym układzie immunologicznym, np. chore na białaczkę oraz biorcy organów przyjmujący leki immunosupresyjne. Zakażeniom częściej ulegają także osoby po kuracji antybiotykami i sterydami.

Zmiany grzybicze paznokci nie ustępują same i należy je leczyć. W aptekach dostępne są leki bez recepty, ale ich skuteczność zależy od wielu czynników, np. stadium choroby i rodzaju grzyba, więc lepiej zgłosić się do lekarza. Może to znacznie skrócić czas leczenia i zminimalizować koszty terapii. W celu rozpoznania i zróżnicowania patogena odpowiedzialnego za infekcję oraz dobrania odpowiednich leków wykonuje się badanie mykologiczne.

Leki przeciwgrzybicze, które przepisuje lekarz, mogą być w formie doustnej lub w maści. Dostępne są też lakiery, którymi maluje się paznokcie.

Leczenie trwa nawet kilka miesięcy - tyle, ile trwa odrost płytki paznokcia.

Choroba bardzo popularna

W Polsce na grzybicę płytek paznokciowych cierpi niemal co czwarta osoba.

Pod koniec lat 90. w Europie przeprowadzono badanie epidemiologiczne pod nazwą projekt Achilles. W 19 krajach badano mieszkańców pod kątem występowania grzybicy stóp. W Polsce testom poddano 40 tys. osób. Badaną grupę stanowili pacjenci zgłaszający się do lekarza dermatologa z innych powodów niż grzybica.

Polska uplasowała się wówczas na czwartym miejscu pod względem częstości występowania grzybic. Przed nami znalazły się jedynie Rosja, Czechy i Węgry.

Możesz ocenić ten artykuł: