Właściwie przygotowany koń, wykwalifikowany terapeuta, skierowanie od lekarza – to podstawowe warunki do rozpoczęcia hipoterapii. Korzystają z niej np. dzieci ze schorzeniami neurologicznymi, a także dorośli cierpiący na stwardnienie rozsiane.
Według Polskiego Towarzystwa Hipoterapeutycznego hipoterapia to ukierunkowane działanie terapeutyczne z udziałem specjalnie przygotowanego konia, które służy poprawie funkcjonowania człowieka w sferach fizycznej, emocjonalnej, poznawczej i społecznej.
Kiedy stosować hipoterapię
– Najczęściej korzystają z niej dzieci z zespołami neurologicznymi (np. mózgowym porażeniem dziecięcym, wrodzonymi wadami centralnego układu nerwowego) z zespołami ortopedycznymi (wady postawy, wady rozwojowe kończyn), z zespołami genetycznymi (zespół Downa), z niepełnosprawnością intelektualna oraz całościowymi zaburzeniami rozwoju – mówi prezes Polskiego Towarzystwa Hipoterapii Anna Strumińska.
W przypadku osób dorosłych najczęściej są to pacjenci cierpiący na stwardnienie rozsiane, osoby po udarze mózgu, z chorobami i zaburzeniami psychicznymi oraz uzależnione.
Przeciwwskazania do hipoterapii
– Istnieją schorzenia, stany chorobowe i zaburzenia, w których hipoterapia nie powinna być stosowana, gdyż może pogorszyć stan pacjenta - przestrzega prezes Strumińska.
Przeciwwskazania bezwzględne to m.in. silne uczulenie na sierść i pot konia, siano, ogólnoustrojowe stany zapalne, niewygojone rany, zwichnięcie i podwichnięcie stawów biodrowych, niestabilność szczytowo-obrotowa kręgów szyjnych mogąca występować np. u osób w zespołem Downa.
Do przeciwwskazań względnych wymagających indywidualnej oceny należą m.in. padaczka, niepełnosprawność intelektualna w stopniu głębokim czy znaczne ograniczenia zakresu ruchu układu kostno-stawowego.
Kto prowadzi hipoterapię
Hipoterapia powinna być prowadzona na zlecenie lekarza, pod kierunkiem specjalisty zajmującego się danym schorzeniem, przez osobę z uprawnieniami instruktora hipoterapii.
– Apelujemy do pacjentów i rodziców dzieci korzystających z hipoterapii, aby sprawdzali, czy i jakie uprawnienia ma osoba podająca się za hipoterapeutę. Jest to zawód niezwykle trudny i odpowiedzialny, wymagający dużej interdyscyplinarnej wiedzy i świetnej znajomości koni - przestrzega Strumińska.
PTHip wydaje szkolonym przez siebie terapeutom licencję, ważną przez pięć lat. Licencja wygasa, jeśli taka osoba nie korzysta z kształcenia doskonalącego.
Refundacja hipoterapii
Według Strumińskiej hipoterapia nie jest refundowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Niektóre ośrodki hipoterapii oferują natomiast zabiegi refundowane przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Z kolei w ośrodkach prowadzonych przez fundacje i stowarzyszenie pacjenci pokrywają na ogół część kosztów zabiegu, pozostałe koszty stara się pokrywać organizacja.
Prezes Strumińska podkreśla, że hipoterapia jest w Polsce dosyć popularna; lubią ją głównie mali pacjenci.
– Trudno powiedzieć, ile ośrodków hipoterapii działa w Polsce. PTHiP nadaje swój patronat ośrodkom hipoterapii pracującym zgodnie Kanonami Polskiej Hipoterapii i gwarantującym wysoki poziom i bezpieczeństwo zabiegów. W 2012 roku taki patronat miały 34 ośrodki – mówi prezes PTHip.
W 2012 r. z zabiegów hipoterapii w tych ośrodkach skorzystało ponad 5 tys. pacjentów.
Komentarze (0)