Pacjentowi w określonych sytuacjach przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego, w tym lotniczego, np. do najbliższego szpitala. Można z niego skorzystać na podstawie skierowania od lekarza, od poniedziałku do piątku w godz. 8-18 z wyjątkiem dni wolnych od pracy.
Czym innym jest transport w ramach systemu ratownictwa medycznego. Obejmuje karetki pogotowia ratunkowego. Karetki pogotowia ratunkowego nie mogą być używane do innych celów, niż ratunkowe. Świadczenia pogotowia ratunkowego są bezpłatne, nawet jeśli wezwanie karetki okazało się nieuzasadnione.
Kiedy można skorzystać z transportu sanitarnego
Jak informuje NFZ, bezpłatny przejazd (i powrót) do najbliższej placówki medycznej - zapewniającej właściwy zakres świadczeń - przysługuje na podstawie skierowania od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Zlecenie może też wystawić specjalista, pod którego opieką przebywa pacjent, lub szpital, w którym się leczy.
Transport przysługuje w określonych sytuacjach:
- kiedy pojawia się konieczność podjęcia natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej;
- w przypadkach wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia;
- kiedy z powodu dysfunkcji narządu ruchu, nie może skorzystać ze środków transportu publicznego, by odbyć leczenie.
W pozostałych przypadkach przejazd jest odpłatny w pełni lub częściowo.
Kiedy trzeba płacić za transport
Za pełną odpłatnością z transportu sanitarnego mogą skorzystać osoby chore m.in. na choroby nowotworowe, choroby psychiczne, choroby układu krążenia, choroby układu nerwowego, z urazami i zatruciami, wrodzonymi wadami rozwojowymi oraz posiadające orzeczenie I stopnia niesprawności, czyli zdolne do samodzielnego poruszania się - bez stałej pomocy innej osoby - i korzystania ze środków transportu publicznego.
60-procentowa odpłatność dotyczy osób posiadających orzeczenie II stopnia niesprawności, czyli zdolne do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymagające przy korzystaniu ze środków transportu publicznego pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych.
W przypadku, gdy miejsce wskazane w zleceniu nie jest najbliższym, koszty transportu wynikające z różnicy odległości pomiędzy placówką docelową pacjent pokrywa samodzielnie.
Co to jest transport "daleki"?
Transport odbywa się w obrębie powiatu lub - w przypadku miejscowości położonych w obszarach przygranicznych powiatów – w promieniu 30 km od miejsca udzielania świadczeń. W sytuacji uzasadnionej względami medycznymi, kiedy najbliższa placówka udzielająca niezbędnych świadczeń zlokalizowana jest na terenie innego powiatu, a pacjent - nie może sam dojechać ze względu na stan zdrowia - może skorzystać z transportu "dalekiego".
Ma to miejsce np. w przypadku korzystania z wysokospecjalistycznej opieki ambulatoryjnej, która jest realizowana tylko przez niektórych świadczeniodawców na terenie kraju.
Transport "daleki" przysługuje także pacjentom, którzy z przyczyn losowych, niewynikających z ich wyboru, korzystali z leczenia poza granicami kraju - przewóz odbywa się wówczas od granicy do miejsca zamieszkania. Transport sanitarny od szpitala zagranicznego do granicy polskiej nie jest finansowany przez NFZ.
Zgodę na transport "daleki" wydaje dyrektor oddziału wojewódzkiego NFZ na wniosek pacjenta, jego rodziny lub prawnego opiekuna. Wniosek musi być złożony w uzgodnieniu z lekarzem POZ.
Komentarze (0)