Rzepakowy najlepszy na wątrobę, akacjowy wzmacnia, gryczany odtruwa, lipowy łagodzi stres - miód jest bogaty w substancje odżywcze, ma dobroczynny wpływ na organizm. Zawiera witaminy, głównie C i B. Znajdują się w nim związki mineralne, przeciwutleniacze, kwasy organiczne i olejki, które nadają smak i zapach.
O właściwościach zdrowotnych miodu decydują też pozostawione w nim przez pszczoły enzymy. To właśnie one zwalczają chorobotwórcze bakterie. Pamiętajmy jednak, że enzymy te niszczy wysoka temperatura. Słodzenie gorącej herbaty lub mleka miodem zabija więc przeciwbakteryjne właściwości miodu.
Nie możemy jednak spożywać go w nieograniczonych ilościach, bo - jak zaznacza dietetyk z Instytutu Żywności i Żywienia Hanna Stolińska - kaloryczność miodu jest podobna do kaloryczności cukru i jego nadmiar powoduje wzrost masy ciała.
Po co pszczołom miód?
Miód wytwarzają pszczoły, znosząc do ula nektar kwiatowy lub spadź. Ten powstały z nektarów kwiatowych to miód nektarowy, spadziowy jest wyprodukowany ze spadzi. Mieszanki obu typów to miody nektarowo-spadziowe.
Nektar kwiatowy to substancja składająca się z cukrów prostych wytwarzana przez gruczoły kwiatów, tzw. nektarniki. Słodki nektar wabi owady, dla których jest on po prostu pokarmem. Zbierając go, zapylają kwiaty. Pszczoły przetwarzają zebrany nektar, wykorzystując enzymy i kwas mrówkowy zawarte w ślinie. W ten sposób powstaje miód.
Spadź to soki roślin iglastych i liściastych przetworzone przez żywiące się nimi owady, np. mszyce. Soki te są bardzo słodkie, owady nie są w stanie przyswoić wszystkich cukrów w nich zawartych. Nadmiar wydalają w postaci kropel, czyli spadzi, osadzających się na igłach i liściach drzew. Pszczoły, dla których spadź, podobnie jak nektar, jest pokarmem, zbierają ją i przekształcają w miód.
Miód jedzą larwy oraz robotnice pozostające w ulu. Znaczna jego część jest magazynowana na zimę. Dzięki temu owady mogą przetrwać porę roku, podczas której nie kwitną kwiaty.
Miód nektarowy
Miody nektarowe to miody odmianowe i miód wielokwiatowy. Nazwa miodu uzależniona jest od tego, z nektaru jakich kwiatów dany miód powstał. Miody te różnią się kolorem, smakiem, aromatem i szybkością krystalizacji.
Jednym z miodów nektarowych jest miód rzepakowy - świetny na wątrobę, drogi żółciowe, serce, naczynia wieńcowe. Wskazany jest podczas leczenia stanów zapalnych dróg oddechowych. Szybko przyłożony na oparzoną skórę, zabezpiecza ją przed tworzeniem się pęcherzy i rozwojem zakażenia.
Miód akacjowy działa uspakajająco i wzmacniająco. Przydatny jest w zaburzeniach przewodu pokarmowego, nerek i układu moczowego. Pomaga w czasie przeziębienia.
Miód lipowy ma dobroczynny wpływ na układ nerwowy, górne i dolne drogi oddechowe, serce, układ krążenia.
Miód gryczany odtruwa. Jest bardzo dobry na układ krążenia, wątrobę, miażdżycę, niedokrwistość wynikającą z niedoboru żelaza.
Miód wrzosowy świetny na nerki i drogi moczowe, gruczoł krokowy, stany zapalne jamy ustnej i gardła, stany zapalne jelita.
Miód wielokwiatowy polecany jest osobom wyczerpanym psychicznie lub fizycznie. Dobry także na stany alergiczne dróg oddechowych, serce i naczynia krwionośne.
Miody spadziowe
Miód ze spadzi iglastej pozyskiwany jest z jodły, sosny i świerku. Zwykle ma ciemnobrązowy kolor, czasami brązowo-zielony. Ma żywiczny lub korzenny aromat. Nie jest zbyt słodki. Miód spadziowy ze spadzi iglastej polecany jest przy nerwicy, problemach z dolnymi drogami oddechowymi, przewodem pokarmowym, przy zaparciach, biegunkach, chorobach serca i naczyń.
Miód ze spadzi liściastej produkowany jest m.in. z dębu, topoli, lipy i klonu. Jest jaśniejszy od iglastego, ma kolor jasnobrązowy lub ciemnożółty. Miód spadziowy ze spadzi liściastej zaleca się na problemy z nerkami, drogami moczowymi, drogami żółciowymi, wątrobą.
Osobom wyczerpanym fizycznie i psychicznie, mającym problemy z sercem i układem krążenia zaleca się miód nektarowo-spadziowy. Sprawdza się on także przy zaburzeniach trawienia.
Miód należy przechowywać w suchym i chłodnym pomieszczeniu w szczelnie zamkniętych pojemnikach. Odpowiednio przechowywany nadaje się do spożycia przez wiele lat. W egipskich grobowcach znaleziono amfory z miodem uszczelnione woskiem pszczelim, który wciąż nadawał się do jedzenia.
Komentarze (0)