Szczepienia dla pracowników służby zdrowia

Zgodnie z kodeksem pracy, jeśli pracownik jest zatrudniony w warunkach narażenia na działanie szkodliwych czynników biologicznych, pracodawca musi zastosować wszelkie dostępne środki eliminujące lub ograniczające stopień narażenia. Dlatego pracownikom służby zdrowia zaleca się szczepienia ochronne - przypomina rzecznik ministra zdrowia Krzysztof Bąk.

Przed podjęciem pracy w służbie zdrowia pracodawca lub zlecający pracę ma obowiązek poinformować każdego pracownika o rodzaju zalecanego szczepienia.

Zalecane szczepienia ochronne

Wykaz czynności zawodowych oraz zalecanych szczepień ochronnych wymaganych m.in. u pracowników ochrony zdrowia określono w rozporządzeniu Rady Ministrów z 3 stycznia 2012 r. I tak w przypadku:

a) wykonywania czynności, w trakcie których dochodzi do kontaktu z materiałem biologicznym pochodzenia ludzkiego - takim jak krew i inne płyny ustrojowe oraz wydaliny i wydzieliny, lub sprzętem skażonym tym materiałem biologicznym – zaleca się szczepienie ochronne przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B

b) wykonywania czynności związanych z bezpośrednią stycznością z osobami przyjeżdżającymi z obszarów występowania zachorowań na błonicę lub związanych z wyjazdami na obszary występowania zachorowań na błonicę - zaleca się szczepienie ochronne przeciwko błonicy.

W przypadku osób, które miały styczność z chorym na błonicę, szczepienie ma charakter obowiązkowy, a jego częstotliwość odbywa się zgodnie ze wskazaniami producenta konkretnej szczepionki.

Obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie dostępności do szczepionki, pokrycie jej kosztów oraz kosztów przeprowadzenia szczepienia. Decyzja o poddaniu się szczepieniu należy do pracownika. Jeśli odmówi, fakt ten wraz z podaniem przyczyny powinien być odnotowany w dokumentacji medycznej.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia oraz komunikatem głównego inspektora sanitarnego w sprawie programu szczepień ochronnych na 2014 r., do kręgu osób zobligowanych do poddania się szczepieniu przeciwko wirusowemu zapalaniu wątroby typu B zalicza się także:

a) uczniów i studentów uczelni medycznych lub innych uczelni, w których jest prowadzone kształcenie na kierunkach medycznych, a którzy nie byli szczepieni przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B

b) osoby szczególnie narażone na zakażenie w wyniku styczności z osobą zakażoną wirusem zapalenia wątroby typu B, które nie były szczepione przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B

c) osoby wykonujące zawód medyczny narażone na zakażenie, które nie były szczepione przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.

Szczepienia rekomendowane

Główny inspektor sanitarny ogłasza program szczepień ochronnych na dany rok w formie komunikatu w dzienniku urzędowym Ministra Zdrowia. Ogłaszany jest on co roku do 31 października roku poprzedzającego realizację programu. Określa się tam sposób podania i schemat dawkowania, który wynika ze wskazań producenta konkretnej szczepionki lub zaleceń lekarskich.

Wśród innych szczepień rekomendowanych pracownikom ochrony zdrowia są też:

a) szczepienie przeciwko ospie wietrznej – dla pracowników ochrony zdrowia, u których brak jest serologicznych dowodów odporności, dowodów na poddanie się szczepieniu czy przebycia ospy wietrznej w przeszłości

b) szczepienie przeciwko grypie – dla personelu medycznego niezależnie od posiadanej specjalizacji oraz personel administracyjny narażonych na kontakt z dużą liczbą ludzi

c) szczepienie przeciwko odrze, śwince, różyczce – dla młodych kobiet pracujących w szpitalach i przychodniach, mających styczność ze środowiskiem dziecięcym oraz pracownicy ochrony zdrowia, u których brak jest serologicznych dowodów odporności i dowodów na poddanie się szczepieniu w przeszłości.

Jeśli pracodawca zleci wykonanie tych szczepień, to zasady finansowania są identyczne jak w przypadku szczepień zalecanych. Również w tym przypadku decyzja o poddaniu się szczepieniu należy do pracownika.