Wydawane przez ministra zdrowia "Rozporządzenia koszykowe" określają, jakie świadczenia zdrowotne należą się pacjentowi bezpłatnie w ramach ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia.
Przepisy regulujące powstawanie koszyka świadczeń gwarantowanych wprowadziła nowelizacja ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z 25 czerwca 2009 r. zwana "ustawą koszykową".
Koszyk świadczeń: procedury i poziom finansowania
W koszyku świadczeń gwarantowanych wymienia się świadczenia i procedury finansowane ze środków publicznych. W dokumencie określone są też warunki realizacji świadczenia gwarantowanego oraz zapisany jest poziom finansowania świadczeń. Oznacza to, że świadczenia i procedury nie muszą być finansowane w całości przez NFZ.
Świadczenia gwarantowane są podzielone na zakresy, dla których wydawane jest odrębne rozporządzenie koszykowe. Zakresy dotyczą:
- podstawowej opieki zdrowotnej,
- ambulatoryjnej opieki specjalistycznej,
- leczenia szpitalnego,
- opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień,
- rehabilitacji leczniczej,
- świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej,
- leczenia stomatologicznego,
- lecznictwa uzdrowiskowego,
- zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi oraz środki pomocnicze,
- ratownictwa medycznego,
- opieki paliatywnej i hospicyjnej,
- świadczeń wysokospecjalistycznych,
- programów zdrowotnych.
Jak powstaje koszyk świadczeń
Decyzję o włączeniu świadczenia do koszyka podejmuje minister zdrowia. Wcześniej zleca on prezesowi Agencji Oceny Technologii Medycznych przygotowanie rekomendacji ws. zakwalifikowania lub niezasadności zakwalifikowania świadczenia jako gwarantowanego. Prezes AOTM rekomenduje też poziom finansowania świadczenia.
Prezes Agencji wydaje rekomendację na podstawie opinii konsultantów krajowych, prezesa NFZ i stanowiska Rady Konsultacyjnej.
Uzyskane opinie są następnie przedstawiane Radzie Konsultacyjnej AOTM. Rada przedstawia stanowisko w sprawie zasadności zakwalifikowania lub niezakwalifikowania danego świadczenia do koszyka. Prezes AOTM, biorąc pod uwagę stanowisko Rady, wydaje odpowiednią rekomendację i przekazuje ją ministrowi zdrowia.
Podstawą zakwalifikowania świadczenia opieki zdrowotnej jako gwarantowanego jest jego ocena uwzględniająca m.in. wpływ na poprawę zdrowia obywateli, skutki następstw choroby lub stanu zdrowia, skuteczność kliniczną i bezpieczeństwo, stosunek uzyskiwanych korzyści zdrowotnych do ryzyka zdrowotnego, stosunek kosztów do efektów zdrowotnych, skutki finansowe dla systemu ochrony zdrowia.
Zmiany w koszyku świadczeń
Minister zdrowia może także usunąć świadczenie z wykazu albo dokonać zmiany poziomu lub sposobu finansowania lub warunków realizacji świadczenia gwarantowanego. Może to zrobić z urzędu lub na wniosek.
Wniosek taki mogą składać m.in. konsultanci krajowi z dziedziny medycyny odpowiedniej dla danego świadczenia, prezes NFZ, a za pośrednictwem konsultantów krajowych: stowarzyszenia będące zgodnie z postanowieniami ich statutów towarzystwami naukowymi o zasięgu krajowym, stowarzyszenia i fundacje, których celem statutowym jest ochrona praw pacjenta.
W przypadku zmian w koszyku minister także korzysta z rekomendacji AOTM.
Komentarze (0)