Z setki tysięcy zakażonych wirusowym zapaleniem wątroby (WZW), niewielu zdaje sobie z tego sprawę. Chorobę, która może skończyć się nawet śmiercią, wywołuje kilka typów wirusów. Według ekspertów zaszczepić powinien się każdy, bo jest to najskuteczniejsza forma profilaktyki.
Jak przypomina śląski państwowy wojewódzki inspektor sanitarny Grzegorz Hudzik, dzieci urodzone w 1996 r. i późniejsze roczniki są obowiązkowo szczepione przeciwko żółtaczce. Szczepieniami objęto też gimnazjalistów, począwszy od rocznika 1986. Starsi są zdani na siebie.
– Warto się zaszczepić, to szczepienie zalecane, choć niestety płatne. Jest to wydatek rzędu 100 zł za dawkę – radzi Hudzik.
Wirusowe zapalenie wątroby typu A
Wirusowe zapalenie wątroby typu A (WZW typu A) to choroba wywoływana przez wirus HAV. Choroba zwana jest potocznie przez pacjentów "żółtaczką pokarmową" lub "chorobą brudnych rąk". Do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą na WZW typu A, spożycie skażonej wirusem żywności lub wody bądź poprzez kontakty seksualne.
Na ryzyko zakażenia HAV najbardziej narażone są osoby podróżujące do regionów o złym stanie sanitarnym i higienicznym, m.in. krajów Afryki, Azji oraz Ameryki Południowej i Środkowej, nawet jeżeli planują poby t w hotelu o wysokim standardzie. Szacuje się, że każdego roku dochodzi do 1,4 miliona zakażeń wirusem HAV w skali globalnej.
Najskuteczniejszą formą profilaktyki WZW typu A są szczepienia ochronne. Podstawowy schemat szczepienia przeciwko WZW typu A obejmuje dwie dawki: pierwszą podaje się w dowolnym terminie, a kolejną po upływie 6-12 miesięcy od pierwszej.
Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C
Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW typu B), nazywane potocznie przez pacjentów "żółtaczką wszczepienną", wywoływane jest przez wirusa HBV. Przenosi się on w wyniku naruszenia ciągłości tkanek. Do zakażenia wystarczy niewielka ilość krwi, ponieważ wirus HBV znajduje się w niej w wysokim stężeniu. HBV jest do 100 razy bardziej zakaźny niż wirus HIV.
Zakażenie wirusem HBV powoduje ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B, które może przechodzić w przewlekłe zapalenie. U pacjentów przewlekle chorych mogą wystąpić powikłania, takie jak: marskość wątroby czy rak wątrobowokomórkowy. Wirus HBV jest przyczyną rozwoju 80 proc. przypadków raka wątrobowokomórkowego.
Według Światowej Organizacji Zdrowia, jest to drugi, najważniejszy po tytoniu, czynnik rakotwórczy. Szacuje się, że nosicielami wirusa HBV jest 350 milionów ludzi na świecie.
Skuteczną metodą profilaktyki WZW typu B są szczepienia. Podstawowy schemat szczepienia przeciwko WZW typu B składa się z trzech dawek – pierwszą podaje się w dowolnym terminie, drugą po upływie miesiąca, natomiast trzecią po upływie pół roku od przyjęcia pierwszej dawki.
Wirus HCV najczęściej przenoszony jest przez krew. Do zakażeń najczęściej dochodzi podczas drobnych zabiegów medycznych np. pobierania krwi, wstrzyknięć, usuwania znamion, dożylnego przyjmowania narkotyków, manicure, pedicure, tatuażu, kolczykowania oraz zabiegów stomatologicznych. Na ten typ wirusa nie wynaleziono dotąd szczepionki.
Konsekwencje wirusowego zapalenia wątroby
Szacunkowe dane opracowane przez Polskie Grupy Ekspertów HBV i HCV wskazują, że w Polsce żyje ok. 730 tys. osób zakażonych wirusem typu C, wie o tym zaledwie 5 proc. z nich. Z kolei na wirusowe zapalenie wątroby typu B choruje ok. 600 tys. osób, świadomość swojej choroby ma 20 proc. z nich. U osób już zakażonych, rozwojowi choroby może zapobiec odpowiednio dobrane leczenie.
Konsekwencją nieleczonego wirusowego zapalenia wątroby typu B lub C może być marskość i rak wątroby. Dochodzi do tego u ok. 30 proc. nieleczonych pacjentów po ok. 30 latach od zakażenia. Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby przebiega zwykle bezobjawowo, a do jego wykrycia dochodzi najczęściej przypadkiem, często dopiero w razie powikłań. Dlatego każdy powinien zrobić badanie w kierunku zakażeń HBV i HCV.
Komentarze (0)