Porady dotyczące rzucania palenia, badania spirometryczne, pomiar tlenku węgla w wydychanym powietrzu oraz indywidualna, grupowa lub farmakologiczna terapia – to rozwiązania proponowane uczestnikom programu profilaktyki chorób odtytoniowych.
W programie profilaktyki mogą uczestniczyć osoby palące papierosy, które skończyły 18 lat. Jego główny cel to zmniejszenie liczby zachorowań na schorzenia odtytoniowe i poprawa wiedzy o negatywnych skutkach palenia tytoniu.
Uczestnicy programu zyskują dostęp do specjalistycznego leczenia uzależnienia od nikotyny. Dotyczy do szczególnie osób z chorobami układu krążenia, układu oddechowego i nowotworowymi.
Etap I - 30 dni na walkę z nałogiem
Pierwszy etap programu umożliwia korzystanie z porad antynikotynowych. Zakłada także diagnostykę i profilaktykę przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POCHP).
Uczestnicy programu są informowani o skutkach palenia tytoniu, planowana jest ich terapia odwykowa, określany zostaje stopień motywacji rzucenia palenia.
W ramach programu lekarz podstawowej opieki zdrowotnej przeprowadza z pacjentem wywiad dotyczący palenia tytoniu i stopnia uzależnienia od nikotyny. Wykonywane są badania masy ciała, wzrostu, ciśnienia tętniczego krwi, a w razie konieczności również spirometria.
Dzięki badaniu spirometrycznemu można zmierzyć tzw. pojemność życiową płuc, czyli ilość powietrza zawartą w płucach pomiędzy maksymalnym, natężonym wdechem i wydechem. Spirometria umożliwia wykrycie POChP i astmy, na które choruje łącznie 5-6 mln Polaków.
W tym programie badanie to stosuje się u kobiet i mężczyzn pomiędzy 40 a 65 rokiem życia, którzy w ciągu ostatnich 36 miesięcy nie mieli wykonywanych badań spirometrycznych w ramach programu profilaktyki POCHP.
Jeżeli trzydziestodniowy udział w programie nie przyniesie powodzenia w walce z nałogiem, pacjenci ze średnim i wysokim stopniem motywacji kierowani są do drugiego etapu.
Etap II – dla zmotywowanych
Podczas tego etapu lekarz ponownie przeprowadza wywiad dotyczący palenia tytoniu i chorób pacjenta. Ocenia informacje zebrane w pierwszym etapie programu.
Przeprowadzane są testy oceniające poziom uzależnienia od tytoniu, motywację do zaprzestania palenia. Testy dotyczą także depresji, objawów abstynencji.
Wykonywane są pomiary masy ciała, wzrostu i ciśnienia tętniczego, badanie poziomu tlenku węgla w wydychanym powietrzu i badanie spirometryczne.
Po zebraniu tych informacji ustalany jest rodzaj terapii - grupowej lub indywidualnej - oraz rozpoznawane są wskazania do terapii farmakologicznej. Planowany jest schemat leczenia uzależnienia od tytoniu. Pacjenci mają możliwość korzystania z porad telefonicznych.
Terapia grupowa lub indywidualna trwa około trzech miesięcy. Jej celem jest wzmocnienie motywacji do zerwania z nałogiem. Po trzech, sześciu i 12 miesiącach od rozpoczęcia terapii wykonywane są badania kontrolne.
Osoby silnie uzależnione od nikotyny z poważnymi chorobami są kwalifikowane do terapii farmakologicznej.
Coraz więcej osób z chorobami płuc
Skutkiem późno wykrytej i nieleczonej POChP są poważne zaburzenia oddechowe i przedwczesna śmierć. Z powodu tej choroby co roku umiera w Polsce 14 tys. osób.
Eksperci podkreślają, że liczba zachorowań na astmę i POChP stale rośnie.
Z badań przeprowadzonych przez TNS Polska na zlecenie Głównego Inspektoratu Sanitarnego wynika, że 27 proc. Polaków w wieku 15 i więcej lat przyznaje się do nałogowego palenia papierosów.
Komentarze (0)